Οι κυνηγοί ταλέντων (σκάουτερ) επισκέπτονται εγκαταστάσεις σχολείων στις ΗΠΑ ή φτωχογειτονιές της Βραζιλίας, προκειμένου να εντοπίσουν παιδιά με ταλέντο στο μπάσκετ ή το ποδόσφαιρο. Στη συνέχεια τα παιδιά αυτά φοιτούν σε συγκεκριμένα πανεπιστήμια ή μετακομίζουν σε πόλεις και προπονούνται για πολλά χρόνια μέχρις ότου αξιοποιήσουν στο μέγιστο τις δυνατότητές τους. Ορισμένα απ’ αυτά γίνονται κορυφαίοι αθλητές σε παγκόσμιο επίπεδο. Στα αθλήματα διακυβεύονται πολλά, οπότε ψάχνουμε για τα πλέον ταλαντούχα άτομα. Διάσημοι αθλητές όπως ο Κριστιάνο Ρονάλτο, ο Γιουσέιν Μπόλτ και ο Λεμπρόν Τζέιμς κερδίζουν εκατομμύρια δολάρια.
Ένα παρόμοιο φαινόμενο έχει ξεκινήσει και στην εκπαίδευση όπου εταιρείες αναζητούν έξυπνους μαθητές. Στις ΗΠΑ που είναι η πλουσιότερη χώρα του κόσμου, διαθέτουν πολλά προγράμματα για χαρισματικούς μαθητές, αλλά μόνο σε περιορισμένη βάση. Για κάθε εκατό δολάρια που δαπανούνται στο εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, μόνο τα 2,5 σεντς του δολαρίου καταλήγουν στα παραπάνω προγράμματα. Το 2014, οι ΗΠΑ δαπάνησαν 3 δις δολάρια στην εκπαίδευση για τα μαθήματα STEM (Θετικές Επιστήμες, Τεχνολογία, Μηχανική, Μαθηματικά).
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένα μικρός αριθμός μαθητών δέχεται καθοδήγηση και υποστήριξη, ενώ για όλους τους υπόλοιπους υπάρχει το ενδεχόμενο να υποστούν τις συνέπειες αυτής της πολιτικής. Η πλουσιότερη χώρα του κόσμου με οικονομία που ανέρχεται στα 18 τρις δολάρια είναι εξαιρετικά φειδωλή στα οικονομικά, όταν πρόκειται για τα μαθήματα STEM. Ως εκ τούτου, το ενδιαφέρον για τα συγκεκριμένα μαθήματα παραμένει χαμηλό. Σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας των ΗΠΑ, μόνο το 16% των μαθητών γυμνασίου ενδιαφέρονται να ακολουθήσουν σταδιοδρομία στις θετικές επιστήμες, την τεχνολογία, τη μηχανική και τα μαθηματικά.
Ας δούμε όμως τι συμβαίνει σε παγκόσμια κλίμακα. Το 25% του κορυφαίου μαθητικού πληθυσμού της Ινδίας που σημειώνει τις υψηλότερες βαθμολογίες είναι μεγαλύτερο από το σύνολο του μαθητικού πληθυσμού των ΗΠΑ. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν περισσότεροι αριστούχοι μαθητές στην Ινδία συγκριτικά με τον αντίστοιχο αριθμό στις ΗΠΑ.
Η εξεύρεση των συγκεκριμένων μαθητών και η περαιτέρω εξέλιξή τους θα είχε τεράστιο αντίκτυπο στην οικονομία και την κοινωνία. Αλλά ας ρίξουμε μια ματιά στο κατεστημένο και τον τρόπο που χειριζόμαστε μέχρι στιγμής το συγκεκριμένο ζήτημα. Η μέτρηση της νοημοσύνης μαθητών γυμνασίου εξαρτάται κυρίως από 1 πανελλαδική εξέταση. Οι μαθητές αφιερώνουν χρόνια από τη ζωή τους, ώστε να βελτιώσουν τις δεξιότητες που θα χρειαστούν για τις συγκεκριμένες εξετάσεις. Ακόμα και μετά την εισαγωγή τους στο πανεπιστήμιο, συνεχίζουν να εξετάζονται σε μαθησιακές δεξιότητες αποστήθισης, οι οποίες είναι εντελώς άσχετες με τη σταδιοδρομία που τελικά θα ακολουθήσουν.
Υπάρχει μια αναντιστοιχία μεταξύ των δεξιοτήτων που θα πρέπει να αναπτύσσουμε στους κορυφαίους μαθητές μας και αυτές για τις οποίες σπαταλάμε χρόνο. Τα case studies που χρησιμοποιούνται κατά κόρον ως μέθοδος διδασκαλίας στα Πανεπιστήμια των ΗΠΑ, απουσιάζουν παντελώς από τα περισσότερα σχολικά προγράμματα στο Γυμνάσιο. Μέχρι στιγμής, έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες να ενσωματωθούν σε αυτά, με πιο χαρακτηριστική αυτή του Πανεπιστημίου του Buffalo και από το StageLearn το 2014, αλλά οι εκπαιδευτικοί δεν υιοθέτησαν την ιδέα.
Οι εκπαιδευτικοί εκτός από εκπαίδευση χρειάζονται και κίνητρα. Πώς μπορεί να συμβεί αυτό, όταν οι πιο καλά αμειβόμενοι εκπαιδευτικοί των ΗΠΑ, όπως για παράδειγμα οι καθηγητές στη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων του Χάρβαρντ κερδίζουν 150 χιλιάδες δολάρια ετησίως; Οι καθηγητές γυμνασίου έχουν επίσης χαμηλούς μισθούς. Είναι γεγονός ότι δουλεύουν υπερβολικά χωρίς όμως να τους το αναγνωρίζει κανένας. Ταυτόχρονα, αθλητές και ηθοποιοί κερδίζουν εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Υπάρχουν 4 λόγοι:
- Ανάγκη του προϊόντος
- Διαφάνεια της αποτελεσματικότητας του προϊόντος
- Έλλειψη εργατικού δυναμικού
- Δυνατότητα κατανομής των προϊόντων
Το Διαδίκτυο έχει επιφέρει μια παρόμοια μετατόπιση στον χώρο της εκπαίδευσης. Η αυξημένη διαφάνεια έχει βελτιώσει τα διδακτικά εργαλεία. Ας ρίξουμε μια ματιά στα EdModo και Teachers pay Teachers. Αυτές οι αγορές ανθούν. Θα δοθεί επίσης μεγαλύτερη έμφαση στο ταλέντο στον εκπαιδευτικό χώρο, δηλαδή στους εκπαιδευτικούς. Είναι γεγονός ότι δεν θα επιλέξουν όλοι οι καθηγητές να διδάξουν OnLine. Αλλά κάθε αξιοθαύμαστος εκπαιδευτικός που θα πράξει αναλόγως, θα καταστήσει την αξία της εκπαίδευσης εμφανέστερη σε μεγαλύτερα ακροατήρια από ποτέ άλλοτε. Τα συγκεκριμένα ακροατήρια ήταν μέχρι πρότινος δυσπρόσιτα λόγω γεωγραφικών περιορισμών που πλέον το Διαδίκτυο έχει εξαλείψει.
Παρά το γεγονός αυτό, η αμοιβή των εκπαιδευτικών δεν θα αλλάξει. Ορισμένοι θα γίνουν «σούπερ σταρ» της OnLine εκπαίδευσης και θα κερδίσουν εκατομμύρια με χαρακτηριστικό παράδειγμα έναν Κορεάτη εκπαιδευτικό με ετήσιες απολαβές 4 εκατομμύρια δολάρια. Η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών θα κερδίσει περισσότερα χρήματα αλλά αυτό δεν θα ισχύει παντού. Αναπόφευκτα, η OnLine εκπαίδευση θα πραγματοποιήσει αυτό που οι πολιτικοί υπόσχονται εδώ και πολλά χρόνια και απέτυχαν να υλοποιήσουν. Θα αυξηθεί ο μέσος μισθός των εκπαιδευτικών καθώς και ο σεβασμός προς το επάγγελμα. Αλλά τα case studies και οι καθηγητές δεν αρκούν. Εμείς θα πρέπει επίσης να δώσουμε κίνητρα στους έξυπνους μαθητές. Πώς μπορεί να συμβεί αυτό; Θα χρειαστεί:
- Να τους δείξουμε εκτίμηση
- Να τους θέσουμε προκλήσεις
- Να τους επιτρέψουμε να συναντήσουν OnLine άλλους μαθητές που έχουν την ίδια νοοτροπία (παρόμοια ενδιαφέροντα και ταλέντα)
Χρειαζόμαστε μια πλατφόρμα που να εξυπηρετεί αυτές τις ανάγκες. Η πλατφόρμα θα πρέπει να αποπνέει ένα συλλογικό αίσθημα όπου:
- Θα προωθείτε η επίλυση προβλημάτων
- Η μέθοδος και όχι η λύση θα είναι αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία
Τα προβλήματα που θα προβάλλονται στην πλατφόρμα θα πρέπει:
- Να εμβαθύνουν και να είναι ανώτερα συγκριτικά με αυτά που τυπικά καλύπτονται στο σχολείο
- Να απαιτούν δημιουργικότητα και κριτική σκέψη
- Να μην είναι απλά και να απαιτούν ικανότητες ανάλυσης και αντίληψης
- Να δημιουργούνται από ομοϊδεάτες μαθητές. Πρέπει να υπάρχει αλληλοκατανόηση!
Οι δεξιότητες αυτού του είδους είναι που σχετίζονται με τον σημερινό κόσμο και εμείς πρέπει να τις ανιχνεύσουμε και να τις προβάλλουμε στους μαθητές. Στόχος μας για τους μαθητές είναι να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα δίνουν πρόσβαση στην επιτυχία και ο καθένας θα κάνει λιγότερα πράγματα κατά τύχη και περισσότερα με το προσωπικό του κίνητρο. Οι μαθητές που επιθυμούν να είναι μέλος μιας πνευματικής ομάδας συνομηλίκων βρίσκονται παντού. Είναι αυτοί που θα χρησιμοποιήσουν μια μηχανή αναζήτησης προκειμένου να εντοπίσουν μια ιστοσελίδα που να αποτελεί πρόκληση γι’ αυτούς.
Μέχρι το 2025, θα υπάρχουν 100 εκατομμύρια μαθητές με ένα ραγδαία αναπτυσσόμενο κορυφαίο τεταρτημόριο μαθητών ηλικίας 12 έως 22, οι οποίοι θα εγγράφονται στο σχολείο και θα διαθέτουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Οι συγκεκριμένοι μαθητές θα έχουν τη δυνατότητα να είναι οι πιο καινοτόμοι και παραγωγικοί άνθρωποι του κόσμου, αλλά αυτό θα συμβεί μόνο στην περίπτωση που δεν θα περάσουν απαρατήρητοι.
Ο κόσμος προχωράει μπροστά, όταν οι άνθρωποι αξιοποιούν στο μέγιστο βαθμό τις δυνατότητες τους και υπάρχει υψηλή ζήτηση για χαρισματικά άτομα, ειδικά στους τομείς STEM. Σήμερα, το 60% των 5 κορυφαίων εργαζόμενων απασχολείται στους τομείς που σχετίζονται με το STEM. Αν εξετάσετε τις συγκεκριμένες δουλειές, θα δείτε ότι είναι εξαιρετικά τεχνικής φύσης και οι εργασιακές απαιτήσεις μεταβάλλονται διαρκώς. Ο τρόπος προετοιμασίας των μαθητών δεν αντιστοιχεί με αυτό που αναμένουμε να κάνουν προκειμένου να επιλυθούν τα πραγματικά προβλήματα.
Οι διάφοροι οργανισμοί μπορούν επίσης να επωφεληθούν από το φαινόμενο αυτό. Μπορούν να αναζητήσουν ευφυείς ανθρώπους βασιζόμενοι σε σημάδια καταλληλότητας. Ο μεγάλος νικητής θα είναι η χώρα που θα αγκαλιάσει τέτοιες προσπάθειες. Η επένδυση στην εκπαίδευση είναι η πιο σοφή. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα την κατασκευή μεγάλων κτιρίων, υψηλούς μισθούς ή επίφοβα πειράματα. Επένδυση στην εκπαίδευση σημαίνει μια εμπεριστατωμένη μελέτη της αμερόληπτης έρευνας, προσεκτική ανάληψη ευθυνών και διαφάνεια.
